Ik ben als klein meisje vaak heel bang geweest. Ik ben zo moe van het ontkennen daarvan en het alleen te dragen. Ik was heel erg bang!
Pauline: En nog regelmatig?
Ja. Ik kom dan vaak in drama. Het mag er niet zijn of het moet anders.
Pauline: Als je niet wilt dat het er is, ga je er ‘overheen’ en wanneer je er toch aandacht voor wilt, komt het er wat theatraal uit.
Ja, precies. Met de oefeningen die we in de training doen, sta ik direct weer in de houding van vroeger. Ik hoor mezelf dan weer als slachtoffer, in plaats van dat ik “nee!” kan zeggen. Ik zou daar zo graag uit willen.
Pauline: Je zegt dat je ergens ‘uit’ wilt en je weet dat dat niet mogelijk is. Ik hoor ook dat je graag datgene wat in je leeft, wilt kunnen uitspreken.
Ja! Hoe doe je dat dan?
Pauline: Er zijn absoluut dingen die we kunnen oefenen. Echter, met de vraag ‘hoe’ ga je denken, zoek je in je herinnering een oplossing. Wat je dan denkt dat je ‘moet’ oefenen is daarmee meer van wat je al kende.
Wat is er dan nog meer mogelijk?
Pauline: Dat wat nu gebeurt. Je bent in contact met je verlangen én je ervaart datgene wat je in de weg zit om dit te leven. Deze beide ‘houden’ is de weg. Je bent precies met wat er is en daarmee open voor de wijsheid van het moment.
Ik ervaar meteen meer rust.
Pauline: Op het moment dat je je aandacht brengt naar wat je in de weg zit, wordt dat erkend. Hetzelfde geldt voor je verlangen. Het wordt dan rustiger, zoals alles en iedereen rustiger wordt als het zich erkend weet.
Ja mooi is dat. Ik voel me ook opener worden, helderder ook.
Pauline: In deze aanvaarding opent je geest naar wijsheid en intuïtie. Je kunt van tevoren niet weten wat er dan gaat komen. Dat is het mysterie van het leven.
Dank je wel!
Pauline Botden
Omega Levensschool