Inspiratie
dagOpening levensmail Ontvang per e-mail
Eerder zei je dat je geluk niet afhankelijk is van het bos of de zee of wat dan ook. Ik weet waar je naar verwijst en ik heb een enorm verlangen daarmee in contact te zijn. Maar op een dag als gisteren, met enorm veel stress, is er verdriet dat ik er geen contact mee heb.
Pauline: Wanneer je een realisatie hebt gehad van je ware natuur, van wie je werkelijk bent en het is later niet weer te ervaren, is dat zeker verdrietig. Gelukkig maar! Dit verdriet is een signaal, van het Leven aan jou, om je weer wakker te schudden.
Als ik er niet mee in contact ben, dan lijkt het een reden om ook maar niet meer uit te reiken of in verbinding te gaan. De tegenstelling is zo groot.
Pauline: Dat kan een goede houding zijn, wanneer je weet dat je anders jezelf en/of de ander pijn berokkent. En het besef van er niet mee in contact zijn is verdrietig. Je kunt leren ook daarmee in verbinding te gaan.
Het is de liefde voor steeds weer te kunnen blijven bij wat er is. Dat blijft een mooie uitdaging.
Pauline: Zeker! Alles wat zich aandient is als het ware ook een poortje om je weer te herinneren wie je bent.
Dat verlangen om het geluk in mezelf te ervaren zit zo diep!
Pauline: Weet dan, dat in het verlangen de realisatie verscholen ligt. Daarmee kun je het nu, op dit moment, ervaren. Al is er, met het verlangen, vaak ook pijn aanwezig.
Dit raakt me. Dit is ook een herinneren.
Dank je wel.
Pauline: Dank je wel dat je dit onderzoek doet en met ons deelt.
Pauline Botden
Omega Levensschool