Ik droomde dat ik uitgescholden werd en daar heel erg bang van werd. Later in de droom ging ik erover tekeer tegen iemand anders. Toen werd ik blij wakker!
Pauline: En wat zegt jou dit ten aanzien van je dagelijks leven?
Dit is precies wat ik verlang, dat ik niet alles wat me gezegd wordt, voor waar hoef aan te nemen. Dat ik kan opkomen voor mezelf.
Pauline: Oké. Dat is wat je verlangt. Maar hoe is dat dan nu in je dagelijkse leven?
Ik geloof de ander en trek me terug in mezelf. Vervolgens geef ik mezelf op de kop dat ik weer zo klein word.
Pauline: Kijk eens of je dit nu kunt aannemen als iets dat gebeurt, of je het nu wilt of niet.
Dat vind ik lastig, ik zit eigenlijk weer vast, net als in de droom.
Pauline: Als ons iets gezegd wordt, met ook maar een klein beetje een negatieve klank, dan schrikt ons systeem. Wij zijn net als de eekhoorntjes; bij een kleine ritseling reageren we meteen. We rennen letterlijk weg of trekken ons terug in onszelf. Zo gevoelig zijn we.
Dit raakt me. Die fijngevoeligheid, dat is ook kwetsbaar.
Pauline: Precies. Het lijkt nu, dat die fijngevoeligheid, dat schrikachtige, erkend wordt door jou.
Ja, ik ervaar nu ook meer ruimte. Maar ik wil ook voor mezelf kunnen opkomen.
Pauline: Is dat nu potentieel mogelijk voor je?
Ja, dat wel.
Pauline: Iedere keer wanneer je het terugtrekken erkent, ontstaat deze ruimte. In die ruimte is het potentieel mogelijk om op te komen voor jezelf. Wanneer je je terugtrekt, is die mogelijkheid er niet.
Dank je wel.
Pauline Botden
Omega Levensschool