Ik wil zeggen dat ik een beetje baal dat ik gisteren mijn mond open deed en dat het een en ander er zo verongelijkt en pinnig uitkwam.
Mauk: Mooi dat je beseft dat het zwaartepunt van waaruit je opereerde niet optimaal was.
Blijkbaar vroeg dat nog even aandacht.
Mauk: Het kwam met de inhoud mee.
Tegelijkertijd voel ik dat het naar buiten brengen me meer waard is dan dat ik me veilig en gemakkelijk voel.
Mauk: Hoe zou je die waarde kunnen verwoorden?
Er is vertrouwen dat ik in vallen en opstaan gedragen wordt.
Mauk: Je lijkt nu te spreken vanuit een ruimte voorbij de contracties van je veilige kleine zelf.
Ik realiseerde me dat het beschermen van een comfortabel plekje in mijzelf niet per se de basisvoorwaarde is om verder te groeien.
Mauk: Je komt ‘gewoon’ vertellen dat gewoontes vaak wel gemak geven, maar geen echte ruimte, plezier en mogelijkheden.
Ja. Ik ken zo dat ik mijzelf vastdraai in dat alles op orde moet zijn en dat het anders niet goed is. Dan kom ik steeds vaster te zitten in een heel klein dingetje.
Mauk: Dat zag je en daar kom je van getuigen. En je spreekt vanuit een ruimte daar voorbij.
Ja, het is allemaal fantastisch.
Mauk: Mag nu je scherpte en pinnigheid ook weer meedoen als dat van waarde kan zijn in een bepaalde situatie?
Ja graag.
Mauk: Dank je wel.
Dank je wel.
Mauk Pieper
Omega Levensschool