Inspiratie
dagOpening levensmail Ontvang per e-mail
Nu ik hier op het kussen tegenover je zit, lijkt het of ik hier ga zitten omdat het kussen zo lang leeg blijft.
Mauk: Dank in ieder geval voor je bereidheid om te gaan zitten.
Tja, daar zit ik dan.
Mauk: Iedereen die naar de dagOpening komt, weet van tevoren dat het moment gaat komen dat het kussen beschikbaar komt.
Ik dacht dat ik daar wel weerstand aan kon bieden, maar nu zit ik er mee.
Mauk: Als het kussen beschikbaar komt, kun je verschillende reacties hebben. Je plaats je er
buiten, maar dan heb je niets aan de dagOpening, want dan wordt het aapjes kijken. Of je zit op het puntje van je stoel en wellicht komt er een puls en ga je op het kussen zitten.
Het was toch de laatste. Ik wil hier graag zitten.
Mauk: Dit is toch op zich al een mooi onderzoek. Ken je dit uit je dagelijkse leven?
Ja. Een beetje redderen, behulpzaam zijn of iets niet willen missen ….
Mauk: Het blijkt niet zo makkelijk om vanuit een authentieke puls, zonder bijkomende motivaties iets te doen.
Daarachter voel ik vaak een onhandigheid, die ik oversla als ik ga zitten. Maar die komt nu weer opzetten.
Mauk: Wellicht ben je dan nu weer terug bij je authentieke aanwezigheid zonder direct te hoeven weten hoe het verder gaat.
Nu ervaar ik pijn over de manier waarop ik vaak over mijzelf heen wals en hoe lastig ik het vind als het stil blijft.
Mauk: Mooi.
Er komt dankbaarheid, dat ik nu uit die dwangmatigheid ben.
Dank je wel.
Mauk Pieper
Omega Levensschool