Inspiratie
dagOpening levensmail Ontvang per e-mail
Ik zou naar een event gaan met een nachtwake. Nu denk ik dat het gewoon te veel is. Maar ik weet het niet.
Mauk: Het zou toch waar kunnen zijn dat het te veel is?
Maar waar blijft dan dat ik wilde gaan?
Mauk: Waarom zou dat niet kunnen blijven staan?
Ik ga altijd heen en weer in dit soort dingen.
Mauk: Kun je jezelf toestaan dat het zou kunnen kloppen dat het nu te veel is?
Nee niet echt.
Mauk: Daarmee blijft over dat je vindt dat je eigenlijk wel moet gaan. Dan heb je niets te kiezen.
En dan heb ik er geen zin in …
Mauk: Inderdaad. Zolang dat ‘moeten’ er is, zal je systeem ook gaan tegenwerken. Pas als de stem die het te veel vindt weer mee mag doen, valt er weer wat te kiezen.
Hoe weet ik dan wat ik moet doen?
Mauk: Weer thuis zijn in je betrokkenheid op het thema waarvoor de wake er is, is de basis. Dan kun je weer vrij beoordelen of daar nu bijpast of je gaat. Dan ben je ook vrij om niet te gaan en toch te weten dat je bij de mensen bent die wel bij de wake zijn. Ergens voor staan is iets anders dan alles uitvoeren.
Dat voelt kwetsbaar.
Mauk: Dan kun je wellicht ontdekken dat je jezelf o.k. maakt door te gaan, waardoor je niet o.k. bent als je niet gaat.
Ja zoiets inderdaad.
Mauk: Wil je zo leven?
Nee natuurlijk niet.
Mauk: Kun je nu, na deze krachtige uitspraak, ervaren dat je vrij bent?
Ja nu wel. Dank je wel.
Mauk Pieper
Omega Levensschool