Inspiratie
dagOpening levensmail Ontvang per e-mail
Ik lijk alles maar te voelen de hele tijd. Ik vraag mijzelf steeds vaker af of het nog klopt om door te gaan met dingen die ik doe. Ik kom tot steeds meer ‘stops’. En ik durf daar nauwelijks verder in te gaan.
Mauk: Het lijkt erop dat je een zelfonderzoek aan het doen bent vanuit de invalshoek of dingen nog wel aan jou zijn.
Ja. Soms ontspant het en dan schiet ik weer in de stress. En dat verwart me.
Mauk: Als je erachter komt dat je mag stoppen om iets te dragen en je kunt dat aannemen, dan ontstaat er ontspanning.
Ja.
Mauk: Als je erachter komt dat het niet klopt om iets te dragen en je kunt dat niet aannemen, dan schiet je in de stress.
Ik lijk daarover de hele tijd in de war.
Mauk: Ik weet niet of je in de war bent.
Nee ik ben vrij helder, maar ik heb nog zoveel uit te zoeken. In die zin is het nog een zooitje.
Mauk: Niet te streng. Er zullen dingen bij zitten waar je heel lang in geïnvesteerd hebt. Het is niet makkelijk om daar zomaar mee te stoppen.
Waarom is het zo lastig om te stoppen?
Mauk: Omdat je identiteit is vormgegeven rond wie je denkt te moeten zijn, behoort te zijn, waar anderen op zouden moeten kunnen rekenen, enzovoort. Je hebt er vast heel veel en heel lang in geïnvesteerd om op die manier een goed mens te worden. Dat leg je niet zomaar af. Want wat blijft er dan van je over?
Pijnlijk.
Mauk: Je ziet nu dat ermee doorgaan verlies oplevert. Maar het verlies, wat je er al die tijd al aan geleden hebt, heb je eerst te nemen. Anders gaat het ook niet los. Je verlies nemen is een rouwproces wat enige tijd in beslag neemt.
Helder. Dank je wel.
Mauk Pieper
Omega Levensschool