Inspiratie
dagOpening levensmail Ontvang per e-mail
Mijn partner en dochter hebben corona en zitten in isolatie thuis. Ik verzorg hen de hele dag. Naast het fysieke hebben zij het ook mentaal lastig. Ik zou dat ook graag voor ze willen managen.
Pauline: Het is een nieuwe situatie waar zij in terecht gekomen zijn. Dat zij het daar lastig mee hebben, raakt iets in jou. Het lijkt dat van daaruit de neiging opkomt iets voor hen te willen doen. Voor wie wil je dan eigenlijk iets oplossen?
Ik word nu heel verdrietig. Het is zo’n herkenbaar mechanisme om te willen redden. De situatie raakt me in mijn onmacht.
Pauline: Bij machteloos zijn, houden de emoties woede en verdriet elkaar in de tang. Er is boosheid omdat datgene wat gebeurt niet klopt voor jou en je helderheid wilt over wat mogelijk is. Je ervaart pijn omdat het is zoals het is, terwijl je in je hart iets heel anders verlangt. Wat zegt dit verdriet jou?
Ik heb vroeger zo vaak gehuild omdat ik mijn moeder niet kon helpen. Ik dacht dat ik daarvan af was.
Pauline: Gelukkig niet. Het geeft immers ook de kwaliteit van je hart aan.
Het doet goed om het zo te zien, al is het pijnlijk.
Pauline: Nu lijk je in contact te komen met de liefde die in je leeft, van waaruit je wenst dat mensen het goed hebben.
Wil ik dat echt voor hen?
Pauline: Alle mechanismen, ook jouw ‘geredder’, zijn in zekere zin bedoeld opdat jij je weer goed voelt. Dat gaat niet over de ander. Nu je hart open is, ervaar je liefde. Die is niet beperkt. Je hebt nu keuze of en wat je gaat doen, voor jezelf en voor de ander.
Ja, dat kan ik nu ervaren. Ik hoef nu niet meer iets te doen omdat het anders niet goed is.
Dank je wel.
Pauline Botden
Omega Levensschool